RENKUM - De rechtbank spreekt een 28-jarige man uit Heelsum vrij van poging tot ontucht bij een 10-jarig meisje. Het dossier omvat onvoldoende ondersteunend bewijsmateriaal om tot een veroordeling te komen.


Het meisje verklaarde dat zij samen met de man haar oma en broertje ging zoeken die zij eerder in het Renkumse bos was kwijtgeraakt. Volgens het meisje randde de man haar aan, waarna ze wegrende. De man ontkende zowel bij de politie als tijdens de rechtszaak de ontuchtige handelingen.

Verklaring betrouwbaar

De rechtbank oordeelt dat de verklaring van het meisje betrouwbaar is. Haar verklaring is consistent en komt op de rechtbank authentiek over. Er zijn geen getuigen die de door het meisje beschreven gebeurtenissen zagen. Wel verklaarden de oma en de moeder van het meisje over de emotionele en fysieke toestand van het meisje na de door haar beschreven gebeurtenissen. Volgens haar oma vertelde het meisje haar verhaal in tranen en de moeder verklaarde dat het meisje in de week na de vermeende ontucht vermoeider was en angst had om alleen te zijn.

Bewijsminimum

Zedenzaken zijn lastige zaken. Uitgangspunt is de omstandigheid dat bij veel zedenzaken slechts 2 personen aanwezig zijn, namelijk het vermeende slachtoffer en de vermeende dader. De rechtbank mag niet tot een bewezenverklaring komen wanneer die is gebaseerd op de verklaring van 1 persoon en daarbij onvoldoende steun vindt in ander bewijsmateriaal. Naast de aangifte is er dus steunbewijs van voldoende gewicht nodig. Alleen dan is voldaan aan het vereiste bewijsminimum.

Geen steunbewijs

De rechtbank oordeelt dat de gemoedstoestand van het meisje - in dit geval - niet voldoende steunbewijs oplevert. In het dossier staat dat het meisje al huilde voordat ze de man tegenkwam, omdat ze haar oma en broertje kwijt was geraakt in het bos. Gelet hierop is onvoldoende zeker dat de door de oma en moeder waargenomen emotionele en fysieke toestand van het meisje (alleen kan) zijn veroorzaakt door de door haar beschreven gebeurtenissen.

Strafbepaling

De rechtbank komt dan ook tot de conclusie dat de verklaring van het meisje onvoldoende steun vindt in ander wettig bewijsmateriaal en daarmee op zichzelf is blijven staan. De poging tot het plegen van ontucht kan niet wettig worden bewezen. De rechtbank spreekt de man daarom vrij.